Amerikan Akita

Amerikan Akita, adını, ortaya çıktıklarına inanılan kuzey Japonya’daki Akita eyaletinden almıştır. Akita’nın bilinen varlığı, türün Japon kraliyetini koruduğu ve kümes hayvanlarını ve büyük hayvanları (ayılar dahil) avlamak için kullanıldığı 1600’lere kadar uzanır. Bu yiğit cins, Amerika’ya hiç de küçük olmayan bir kadın tarafından tanıtıldı: Helen Keller. Japonlar, Helen Keller’a büyük saygı duydular ve sadakatinden dolayı 1920’lerde dünya çapında ün kazanan bir Akita olan Hachiko’nun heykelini göstermek için onu Shibuyu’ya götürdüler. Hachiko’nun profesör olan sahibi her gün saat 15.00’te işten döner ve sadık köpeği onu her gün tren istasyonunda karşılar.

Profesör öldüğünde, sadık Hachiko tam on yıl sonra kendi ölümüne kadar günlük nöbetini sürdürdü. Helen Keller, kendisi için bir Akita sahibi olma arzusunu dile getirdiğinde, kendisine Akita’nın Amerika’ya getirdiği ilk köpek yavrusu hediye edildi. Keller, Kamikaze- go’dan çok memnundu ve genç yaşta vebadan öldüğünde çok üzüldü . Bu haberi duyan Japon hükümeti, ona Kamikaze’nin ağabeyi Kenzan-go’yu resmen takdim etti. Keller daha sonra Kamikaze’nin “kürklü bir melek” olduğunu ve Akita cinsinin “nazik, arkadaş canlısı ve güvenilir” olduğunu yazdı. Dünya Savaşı’ndan sonra, Japonya’da konuşlanmış olan geri dönen Amerikan askerleri daha fazla Akita’yı geri getirdi.

Thomas Boyd, 1956’dan başlayarak ABD’de yavru köpek yetiştirmek için ilk Akita damızlığını üretmekle tanınır. Amerikan Akita sonunda Japon Akita’dan daha sağlam bir köpeğe dönüştü ve bu nedenle birçok kişi tarafından değer gördü. Yine de Japon standardına sadık kalmak isteyenler vardı. Bu bölünme, American Kennel Club tarafından kabul edilmesinde gecikmeye yol açan onlarca yıllık bir savaşa neden oldu. Sonunda, 1972’de AKC, Akita Club of America’yı kabul etti, ancak ayrım bugün hala geniş ve her iki taraftaki Akita meraklıları için büyük bir endişe konusu. Asla tartışılmayan şey, Akita’nın korkusuzluk ve sadakatin tarihsel ve ünlü birleşimidir. Bu özellikler bir zamanlar Londra Hayvanat Bahçesi’nde bir Sumatra kaplanı yavrusu öksüz kaldığında teste tabi tutuldu.

Hayvan bekçilerinin yavruyu büyütmek için özel yardıma ihtiyaçları vardı ve bu önemli görev için bir Akita yavrusu seçtiler. Akita’nın korkmayacağını ve kaplan yavrusuna gerekli hayat derslerini verecek oyunlar oynayabileceğini biliyorlardı. Dahası, Akita’nın yoğun kürkü onu keskin pençelerden koruyacak ve yavrunun oyun arkadaşına olan doğal sadakati, şaşkın, öksüz yavru için arzu edilen arkadaşlığı ve korumayı sağlayacaktır. Akita, rolde başarılı bir şekilde görev yaptı ve kaplan yetişkinliğe yaklaştığında işten “emekli oldu”. Bu, gerçekten korkusuz, tamamen kendine güvenen ve ailesine sarsılmaz bir bağlılık sergileyecek bir köpektir.